السلام علیک یا صاحب الزمان (عج)

 

آری

وقتی دقت می کنم می شنوم صدای زمزمه های پیغمبران الهی (علیهم السلام) را، یوسف و یعقوب و ابراهیم و نوح؛ که ظهورش را برسان

آری

وقتی دقت می کنم می شنوم صدای خداوند (عزوجل) را؛ که در معراج به پیامبر (ص) گفت او را دوست بدار که من او را دوست می دارم

آری

وقتی دقت می کنم می شنوم صدای مادر (سلام الله علیها) را؛ که در بین در و دیوار گفت یا مهدی

آری

وقتی دقت می کنم می شونم صدای امیرالمؤمنین (علیه السلام) را؛ که می گفت شوقا الی رویته

آری

وقتی دقت می کنم می شنوم؛ دعای عجل لولیک الفرج حسن ابن علی و سید الشهدا و زین العابدین (علیهم السلام) را

آری

وقتی دقت می کنم می شنوم؛ صدای صادق آل محمد (علیه السلام) را که می گفت اگر او را درک کنم غلامی اش را می کنم

آری

وقتی دقت می کنم می بینم؛ عالم آل محمد (علیه السلام) را که وقتی نامت به میان می آمد بر میخواست و به احترامت دست بر سر می نهاد

آری

وقتی دقت می کنم می بینم تو را؛ هنگام تولدت که سر به سجده نهادی و شهادت دادی به یگانگی خدا و نبوت رسول خدا و ولایت وصی نبی

آری

وقتی دقت می کنم می بینم تو را؛ در شب ظهور در مسجد کوفه سر به سجده می نهی و می شنوم ناله های امن یجیبت را

آری

وقتی دقت می کنم می شنوم صدای جبرئیل را؛ که برایت مژده فرج می آورد

آری

وقتی دقت می کنم می شنوم صدایت را؛ وقتی در عالم ندا می دهی: الا یا اهل العالم... انا المهدی

آقای من، مولای من. یک سال دیگر بر عمرت اضافه شد. امسال شدی 1176 ساله. اما این شما نیستی که پیر شدی. ماییم که از غم فراق تو، روز به روز پیرتر می شویم. موهایمانسفید می شود و پشتمان خم. همه امید بسته ایم به ظهورت کهچشمه حیات جاودان است. می شود که ما را خودت در این چشمه شسشتو دهی؟

عید است و باید خوشحال بود. اما مولای من... این ولادت غمش بیشتر است. آخر لحظه های سخت عصرهای جمعه را به یادم می آورد که ظهور نکردی. چه بسیار صبح های جمعه ای که برخواستم و گفتم یعنی امروز روز موعود است؟ و بعد دانستم که نیست

اما امیدوارم. از همه جا وعده های نزدیکی ظهورت می رسد. دلخوشی ام به همین است و با همین دلخوشی، نارحتی هایم را فراموش می کنم و در شب تولدت شادم و شادی می کنم و فریاد می زنم:

السلام علیک یا صاحب الزمان (روحی لتراب مقدم غلامک الفدا)