به طور طبیعی ویروس های بیماری زا در خزه می توانند از بخش آلوده کننده ی خزه به بخش غیر آلوده انتقال یابند . اما پریون هایی از خزه های آلوده به ویروس کشف شدند که ظاهرا ً به نواحی محیطی خزه های غیر آلوده به ویروس مهاجرت می کنند . این پریون ها باعث مرگ سلول های خزه در بخش های محیطی می شوند و به این ترتیب سدی از سلول های مرده به وجود می آورند که مانع آلودگی سایر بخش های خزه با ویروس ها می شوند ؛ زیرا ویروس ها نمی توانند از این سد عبور کنند . پریون ها همچنین به طور نظری با حافظه و فرایند تمایز سلولی ارتباط دارند . پروتئین پریونی به نام CPEB ممکن است به حفظ خاطرات در سلول های عصبی کمک کند . CPEBپروتئینی است که در محل اتصالات سلول های عصبی یا در سیناپس های بین سلول های عصبی قرار دارد .